In die ruimte verlichtte ik de schaduw van jouw hart, terwijl het licht in mijzelf verduisterde.
Nu, verloren in het donker, geen horizon, geen lichtpunt.
De schemer is vervangen door een ongekende duisternis die steeds verder afvlakt.
Ik ben uit het zicht verdwenen. Opgelost in een corrosief niets.

En toch ben ik er nog.