De techniek staat voor niets. Gisteren nog heb ik de overstap gewaagd naar internetbankieren. In een kantoortje in het vertrouwde, stevige gebouw werd mij uitgelegd hoe het werkt. Je steekt je pinpas in een rekenmachine gelijkend apparaatje en toetst je pincode in. Vervolgens lees je vanaf het scherm een code af en die voer je in het apparaatje in. Het apparaatje denkt even na en geeft dan een andere reeks getallen terug, die je dan weer aan de website voert. En dat is het dan. Je hebt toegang tot je zuur verdiende centen. Je kan er alles regelen; betalingsopdrachten, overschrijvingen, rekeningen aanmaken. Een bezoek aan de bank is voorgoed overbodig. Geld in je handen is onnodig; het is slechts een getal in een geheugenplaats of op een harde schijf. Ontastbaar. Onaantastbaar.

Ik kan me nog goed herinneren dat ik mijn eerste, eigen computer ging kopen. Met pappa naar de bank om het geld op te nemen, waar ik maanden aan gespaard had. En vervolgens met een dikke portemonnee, tjokvol met briefjes naar de winkel. Hoe spannend was dat! Onderweg konden we wel beroofd worden; handen hoog en afgeven maar! Ik was de koning te rijk. Nog nooit had ik zoveel geld bij elkaar gezien als toen ik afrekende aan de kassa. Briefjes van duizend, honderd, vijftig en tien verzamelden zich in een stapel op de toonbank. Voorrekenen terwijl je het trots neerlegt; brave consument. En dan met de eigen computer (personal computer) weer naar huis, om aan iedereen te laten zien dat jij had gespaard en als beloning dit moois hebt.

Ik maak, mij nostalgisch voelend, het geld over voor een eerste auto. Geen spanning, geen grote hoop geld die je trots mag presenteren, geen personal auto. Slechts een, door een druk op een knop, beschikbaar geworden auto die bij mij belandt. Ik sluit de computer af en ga op de fiets het ding ophalen. Misschien word ik op de terugweg nog wel aangehouden; blaastest, meneer! Hoewel ik verwacht dat ook dat mij ontzegd zal worden. Als er al iets zal gebeuren is het geflitst worden. Elektronische bon die ik elektronisch kan betalen; geen straf. De techniek staat voor niets; geen trots, geen spanning, geen straf.