Een dobbelsteen rolt over de tafel. Vier sets ogen kijken ingehouden naar de uitkomst die gaat volgen. Totdat de kubus zijn beweging staakt houdt hij ook ons in gang.
"Een normale move"
Gelukkig. Ingehouden adem wordt verlost. Ze stuurt een figuurtje op het bord een vakje verder.
"Dan zijn wij weer aan de beurt. Kunnen we hem deze ronde dood krijgen?"
Even de gang van de ronde opmaken.
Even de balans opmaken.
Even doen alsof er controle is.

Dan begint de rondgang.
"Ik kan een schade doen."
Teller verschoven.
Nog een schade. Nog één!
En dan een keer niks.
En dan de laatste schade. Het is klaar.

De figuur verdwijnt van het bord met enthousiasme. Zelf wilde hij nog niet gaan. Maar daar is hij voor.
Doelen. Beweging. Verloop.
En annotaties daarvan. Blijheid. Spanning. Afwachting. Verlossing.

"Wie gaat naar de deur toe?"
"Ik pak eerst nog even het item in de linkerhoek."
"Heeft iemand een health voor me?"

Daarna de deur open. En verder! Volgende kamer.
Volgende evenement.
Volgende beleving.

Dát is het poreuse leven.