Silbar

...Silver linings...

Mijn warme deken

Zoektocht naar veiligheid II

Ik kan de slaap niet vatten. Het is simpelweg te warm en vochtig, te drassig om in slaap te vervallen. Mijn vermoeidheid dweept met me en stuurt me naar diverse plaatsen en tijden: ik weet te dromen buiten mijn slaap. Toch besef ik mijn eenzaamheid.

Ze stopt me in en zingt, zoals iedere avond een slaapliedje. Ik vraag het me nu nog niet af, maar ooit zal de vraag me achtervolgen: waar haalt ze die eindeloze energie vandaan om te zorgen voor zovelen?

Er lijkt geen patroon te zijn in de wirwar van opkomende en wegebbende gedachten en gevoelens. Ik zoek ook niet naar een patroon. Ik hoef alleen maar te ondergaan.

Als ik wakker word, zie ik over de zachte, groene stoel al een set schone kleding liggen, door haar klaargelegd. Als ik beneden kom, staat er ontbijt op me te wachten, evenals een lunchpakketje. Ik kan het me nu nog niet beseffen, maar ooit zal deze gedachte mij omarmen en niet meer loslaten: wat als ik ben zoals zij? Vleesgeworden geborgenheid.

Ik denk te voelen hoe mijn tanden wegrotten. Ze voelen zacht en broos aan. Ik weet dat ik ze niet meer gepoetst heb, omdat het al zo laat was toen ik eindelijk naar bed kon. Zal ik ze nu nog even poetsen?

Terwijl ik speel met de blauwwitte boot en andere badspeeltjes wordt mijn haar grondig gewassen, tot stekende oogpijn aan toe. Ik schreeuw en sputter tegen, maar word wel schoon. Ik kan het nu nog niet bedenken, maar ooit komt dit in mij op: zal ik ooit zoveel van mijzelf houden als zij?

Ik kan het niet meer hebben. Ik ga mijn tanden poetsen. Ik loop zachtjes van de trap, hopende haar niet wakker te maken, en sluip de badkamer in. Stilletjes schrob ik twee minuten lang mijn tanden glad. Zodra ik mijn mond spoel, voelt alles weer schoon. Zuiver en sterk glazuur. Als ik terugkom in mijn kamer is de warmte opgelost en stroomt er frisse lucht binnen door het open raam. Ik ga in bed liggen en krul mezelf op in de deken. Terwijl ik in slaap dommel hoor ik op de achtergrond alleen nog een bekende, zachte melodie. Mijn laatste gedachte is: veilig en geborgen. Eindelijk thuis.