Je vleidt je hoofd neer op mijn schouder, glimlacht even naar me voordat je je ogen sluit en je dichter tegen me aan drukt. Altijd alleen bestaat niet.

---

Regen drukt de hoofden van voorbijgangers in hun nekken, hun schouders naar beneden en hun blik naar de grond.

Ongehinderd en ongezien door de waterdruk dans ik tussen ze door.

---

Warm verlicht door lamplicht kijken we samen hoe de regen tegen het raam slaat en alle kleuren achter het glas wegspoelt, smachtend naar de kans onze blijdschap de buitenlucht in te dragen.

---

Ik zit tegen de opstaande rand van het bed met een laptop op schoot, starend naar een knipperende cursor op een leeg scherm.

Mijn geluk wil niet op papier.

---

Dagdromend over een diner op een open plek in het bos, met een ondergaande zon die je zomerjurk warm aftekent tegen de lucht, dringt het heden toch weer door. Tegen het raam slaat de regen het huis stil en honger maakt de lege koelkast hol.