Ik loop over een kronkelpaadje, bestraat met gele stenen. Onkruid doordringt de open ruimtes waar mogelijk; dit pad is al tijden door niemand begaan. Langs het pad groeien aan beide zijden hoge bomen, zo dicht op elkaar dat zij een ieder alle ruimte ontnemen. Enkele bloemen en struiken hebben een plaatsje tussen de woudreuzen weten te bemachtigen. Hun kleuren zijn de enige naast het geel, bruin en groen, maar hoewel overheerst in kwantiteit, zijn zij het krachtigst aanwezig en overstralen fel elke natuurlijke kleur.

Waar ik precies ben weet ik niet. Evenmin weet ik waar ik heenga. Het is alleen de richting die duidelijk is: volg het pad. Door de bomenmuur aan weerszijden kan ik mij daar eindelijk weer goed op concentreren. Te lang hiervoor heb ik tijd verspild aan het simpelweg rondkijken zonder werkelijk te zien. Gedachteloos zwierf ik rond: langs, op en naast de weg. Toen echter begonnen de bomen en met het verdwijnen van de horizon werd mij eindelijk de blik weer helder.

Een nieuwe horizon ontwaarde zich puntvormig voor mij. Precies daar waar het pad verdwijnt in een onbekende verte. Noch kan ik eraan ontsnappen, noch zou ik het willen. Want hoewel ik niet weet waarheen ik ga, weet ik wel hoe.

Onderweg adem ik diep in. Elke ademteug verfrist en verzekert me van alle juistheid. Elke zoete geur wijst mij op de enorme vrijheid om mij heen. Ik kan niet worden nagekeken, beticht of beschuldigd. Wie dan ook op dit pad loopt, loopt met mij mee. En zij die dat niet doen verdwijnen vrijwel terstond tussen de stammen van het woud; soms een bloem plattrappend woest, soms elke aanraking ontwijkend behoedzaam. Geen manier is echter juist. Men zou immers het pad moeten volgen.

Boven mij zweeft een transparante wolk die het zonlicht tempert tot een aangename deken. De verder blauwe lucht vertelt mij niets meer. In het woud hoor ik vogels hun gefluister vertolken in zang. Onder mij en de gele stenen beroert slechts een enkele mol de aarde; niets dan kalmte. Dit land zal mij voor eeuwig vreemd blijven, maar ik voel me veilig en op de juiste weg.